Omdat ik wat later in de les was, moest ik een vrijgebleven plek innemen. Vanwege de sterke verkorting van het figuur is zo ’n gezichtspunt niet erg populair. Ik probeer het als een voordeel te zien dat je bij verkortingen in principe minder moet schilderen. Bovendien liggen de ijkpunten dichter bij elkaar in het tekenvlak. Wat het in wezen gemakkelijker maakt. Al betekent het wel dat je juister moet meten en controleren. Want verkortingen zijn echt wel anders dan wat ze lijken. Je moet dan echt schilderen wat je ziet, niet wat je denkt te zien.
Uiteindelijk ben ik behoorlijk tevreden over het resultaat. Als beeld werkt het wel, zeker nu ik erin geslaagd ben de ogen van het model te schilderen. Meestal zijn haar ogen gesloten, maar die blik in de verte geeft een dromerig aspect aan dit portret.