De vrijdagen staan in het teken van de interieurs. De variatie binnen dit thema is wel leuk. Na het interieur aan zee pak ik eerst een rode sofa in een ruime loft aan. De weerspiegeling van de gladde vloer komt vrij goed uit, want die trekt de aandacht een beetje weg van de bedenkelijke perspectieflijnen.
In de eenvoudige bureauopstelling kamp ik weer met die onscherpe penseelstreken. Ik zie pas achteraf dat de kast schots en scheef staat. Je moet blijvend opletten en goed kijken naar het geheel. Al probeer ik regelmatig afstand te nemen, dan nog kijk ik regelmatig over voor de hand liggende fouten.
Met het Japans interieur hanteer ik bewust een lossere aanpak. Ik wou het graag in een lesbeurt maken. Dat levert wel een sfeervol beeld op. Al vind ik achteraf weer dat het wat scherpte, maar ook diepte mist. Het blijft moeilijk om aan al die verschillende details tegelijk aandacht te schenken. Want geef je extra aandacht aan je perspectief, dan kloppen de kleuren niet helemaal. Concentreer je op die kleuren en even later merk je dat je lijnen niet scherp staan. Neem je die onder handen dan klopt iets later je perspectief niet meer. Het is altijd wat.