Dit was een werk van lange adem. Zowat een maand geleden ben ik hieraan begonnen. Omdat onze bestelde schilderdoeken net waren aangekomen, is dit het eerste werk op doek. Dat is wel even wennen omdat de verf op een heel andere manier aan het doek hecht. Ook de structuur van het doek blijft duidelijker zichtbaar. Dat zet wel aan om dikker in de verf te gaan. Voor mij helemaal niet slecht, ik heb de neiging om wat te zuinig te werken.
Met het languit liggende model is het een lastige, wat rommelige compositie geworden. Zeker door het rood van de zetel en het blauwe doek die allebei de aandacht opeisen. Door de kleuren wat te temperen probeer ik de compositie in evenwicht te houden. Maar ik voel nu al dat ik er niet helemaal tevreden over zal zijn.
Uiteindelijk is het veel meer een interieur geworden. Daardoor moet ik het model kleiner schilderen dan me lief is. Het kost me toch wel moeite om hier geconcentreerd aan bezig te blijven. Als er dan nog een paasvakantie tussenkomt en een dag afwezigheid van het model, is dat niet bevorderlijk.
