De aanhouder wint, zegt men. Bij de interieurs wordt dat stilaan bevestigd. In de laatste twee interieurs begint het met het perspectief eindelijk goed te lopen. Al zitten er nog altijd wat foutjes in, natuurlijk.
Ook de scherpte van de penseeltrekken begint beter te gaan. De begrenzing van vlakken staat wat steviger terwijl de structuur van de verf toch duidelijk te zien is en vlot genoeg wordt gezet. Ik heb het gevoel dat de techniek stilaan begint te verbeteren. Belangrijkste punt voor mij is om zeker genoeg verf te gebruiken. Maar als ik meer verf gebruik, slibben mijn penselen sneller dicht. Waardoor ik het idee krijg meer bezig te zijn met penselen proper maken dan effectief te schilderen. Dat moet nog wat uitgebalanceerd worden.