In het eerste werk op doek speelden de details me te veel parten. Ik heb de neiging om alles nogal precies uit te werken. Met veel details in de achtergrond levert dat vaak een saai resultaat op. Ook al werk ik vrij snel, ik blijf me bezighouden met details die er uiteindelijk niet echt toe doen.
Nu probeer ik spontaan te schilderen en niet al te veel stil te staan bij de details. In de eerste opzet druipt de verf letterlijk van het doek. Dat geeft alvast een spontane indruk die ik wil behouden in het eindresultaat. Maar uiteraard moet de figuur nog wat verder uitgewerkt worden. Het blijft een beetje balanceren tussen de juiste en de spontane toetsen.
Stilaan dringt de drang naar precisie zich toch weer op. Ik probeer met stevige toetsen toch een binding te behouden tussen de grof geborstelde achtergrond en het model zelf. Uiteindelijk lukt dat aardig in de schouderpartij en de rug. Maar de buik blijft achteraf gezien wat vlak. In het portret en de handen stop ik wat extra contrast om er meer nadruk op te leggen. Dat vind ik best geslaagd.
